Hai anos, entre os lugares da Avieira e O Toural, nos lindes das parroquias de Coiro e de Soandres, para máis sinais xusto en fronte do río Anllóns ao seu paso pola estrada que conduce a Erboedo, había un lugar ao que lle chamaban dende tempos inmemoriais O Castiñeiro da Mentira, topónimo ben curioso que xa leva certo tempo en desuso.
 |
| Á dereita da imaxe, era onde estaba o Castiñeiro da Mentira |
Seica alí, ao carón do castiñeiro que daba nome a ese lugar, as néboas mesturábanse cos vapores do Anllóns ofrecendo un espectáculo case que fantasmal no que fluía a imaxinación dos mozos, especialmente ao viren dos bailes que se facían na bisbarra. Baixo a luz da lúa e ao abrigo do castiñeiro, aquela mocidade de antano contaba as súas aventuras e os seus contos. Uns eran verdade e outros… mentira!
Ese punto tamén era unha das paradas do Quintela, o autobús que conducía Manolo Peña (o pai da escritora Julia Peña) e que facía percorrido dende os Muíños de Coiro ata a Coruña, pasando por Soandres, Celas e Alvedro. Polo que recorda a veciña de Erboedo Carmiña Mallo, “mentres agardabamos polo Quintela, na parada a xente contaba os seus contos. Uns eran verdade e outros... mentira. Supoño que de aí viría o nome do Castiñeiro da Mentira”.
 |
| La Voz de Galicia, 11 de agosto de 1979 |
Como zona de troitas que é, quen sabe? Se cadra algún pescador tamén esaxerou os quilos das súas capturas ou mesmo contou, ao carón do castiñeiro e despois de tomar un 'tóspiro' na de Fina, a muller que montara en Coiro o bar Raio de Sol, que vira á fada Caesg, unha serea que segundo a lenda escocesa posúe medio corpo de troita.
Desgraciadamente esta lendaria árbore xa só se conserva na memoria colectiva. Preguntade na casa, por favor, aos vosos pais e avós se recordan algún conto sobre o Castiñeiro da Mentira. A ver que vos contan!
Ningún comentario:
Publicar un comentario