O noso protagonista nace en Vista Alegre, parroquia de Soandres, o 15 de maio de 1931, e parece ser que xa de moi pequerrecho deixaba pasmadas a todas as persoas que o escoitaban nas festas e nos convites. Víñalle de familia. Todos os irmáns cantaban francamente ben, especialmente Pilara, que tivo salón de baile no lugar do Barreiro (Erboedo), e Pepe, que acabaría de vocalista na Orquesta Mallorca.
Francisco cantaba cunha voz idéntica á de Juanito Valderrama e cun mesmo repertorio. Xa mociño marcha para A Coruña e reside no domicilio de Elvira, unha irmá casada, na rúa do Orzán. Na cidade herculina asiste ás clases de solfexo que naquela hora impartía o mestre Luís Brage nunha academia da rúa San Andrés, a mesma na que tamén estudara o músico de Gabenlle Segismundo Regueiro e, moi probablemente, a saxofonista de Erboedo Carmen Mallo.
Anos antes, a proximidade ao bando republicano e aos ideais rexionalistas e galeguistas fixeron que Brage fose condenado ao cárcere cando chegou a Guerra Civil. Durante a súa estancia no centro penitenciario da Coruña creou unha academia na que lles ensinaba música aos reclusos. Tras a triste etapa no cárcere e xa establecido na urbe coruñesa, continuou dando fe da calidade das súas leccións e dotes pedagóxicos a alumnos como Francisco Iglesias Silveira, a quen animou a presentarse a Su Oportunidad, concurso radiofónico que emitía Radio Nacional de España, que foi precursor do máis célebre e posterior Desfile de estrellas.
En setembro de 1948, cando tiña 17 anos, Francisco é un dos finalistas do devandito concurso que se celebraba no Teatro Rosalía de Castro, e como non podía ser doutro xeito acada o primeiro premio na modalidade de canto flamenco. Foi precisamente o locutor do programa radiofónico, Emilio Díaz Fernández, o que lle puxo a Francisco o alias de 'El Niño de Soandres', nome artístico que o cantante de Vista Alegre ía adoptar para sempre.
Malia aquel enorme éxito, o mozo larachés, con vehemencia e humildade, continuou coa súa formación musical, pasando daquelas primeiras referencias co mestre Brage a posteriormente aprender a tocar a guitarra -para poder actuar el só nas actuacións- con Pastor Asensi Rey, director da Orquesta Radio, e mesmo no Hogar Musical da Coruña.
Naqueles últimos anos corenta, cando gozaba dunha enorme popularidade en boa parte da xeografía galega, viaxa a Madrid. Alí compaxina as clases de solfexo na prestixiosa academia de música Monreal con actuacións no teatro Fuencarral e noutras salas da cidade madrileña.
A comezos dos anos 50 fai o servizo militar en Bilbao, onde canta en teatros e emisoras de radio vascas cando as obrigas castrenses llo permiten. E mesmo obtén un premio nun festival de flamenco celebrado nesta cidade.
 |
| Francisco Iglesias Silveira, 'El Niño de Soandres' (Revista das Festas Parroquiais de Soandres, 2008) |
Casa con Áurea Cousillas Fernández, unha moza de Cances (Carballo), de pai de Cerqueda e familia de Malpica, coa que ten un fillo, César Francisco. En 1969 emigra ao Reino Unido e durante varios anos gaña a vida no sector hostaleiro ao tempo que dá concertos de flamenco no Centro Galego. “En Londres había que traballar duro para sacar o indispensable para vivir. Nos ratos libres dedicábame a cantar. Afortunadamente foime bastante ben. Alí coñecín a unha artista española, Tani Morena, que me axudou moito. Actuei en varias ocasións con ela e quíxome levar a facer unha xira por diversos países de Europa, pero eu tiña un contrato cunhas salas de festas e desistín da idea”1.
A mediados dos 70 volve da emigración e establece o seu domicilio na Coruña, cidade na que se dedica a dar clases de guitarra e de solfexo, que compaxina con frecuentes actuacións en diversas salas herculinas ata uns cinco anos antes de morrer, caso de Los Porches, coa voz sempre a gran nivel, ata que enfermou.
Francisco Iglesias Silveira, 'El Niño de Soandres', que tamén pasou por orquestras como a Bergantiños, faleceu o 6 de xullo do 2011 aos 80 anos de idade. Os seus restos descansan do cemiterio de Erboedo.
FONTES:
GARCÍA GÓMEZ, GUMERSINDO (2008): “Francisco Iglesias Silveira”, Revista das Festas Parroquiais de Soandres.
GARRIDO RIAL, SANTIAGO (2021): “El Niño de Soandres, cantaor de flamenco de A Laracha”, La Voz de Galicia, Carballo, 5 de xullo, p. L5.
___________
1 Vid. La Voz de Galicia, A Coruña, 2 de xaneiro de 1976, p. 23.
Ningún comentario:
Publicar un comentario